Oorontstekingen zijn een veel voorkomend probleem bij hond en kat. De dieren schudden met hun kop, krabben aan hun oor en piepen soms van de pijn. Het oor zelf is vies en rood. In de meeste gevallen is er sprake van een ontsteking van de gehoorgang. Af en toe zien we ook bij onze huisdieren middenoorontstekingen.
Voorkomen
Alle honden- en kattenrassen kunnen een oorontsteking krijgen. Bij honden is het wel zo dat sommige rassen er vaker last van hebben dan andere. Voorbeelden zijn Cocker Spaniëls en Golden Retrievers.
Oorzaken
Bij jonge dieren en bij katten die veel buiten komen zijn oormijten een belangrijke oorzaak voor oorontstekingen. Oormijten zijn kleine witte spinachtige insecten die leven van oorsmeer. Ze zijn zo klein dat ze met het blote oog moeilijk waar te nemen zijn. Ze kunnen ook hevige jeuk aan kop en hals geven, die soms ook na bestrijding van de mijten nog enkele weken aanhoudt. Hiernaast zijn er verschillende soorten bacteriën en gisten die ook graag in de gehoorgang willen leven en zo voor problemen zorgen.
Diagnose
Een oorontsteking laat zich makkelijk vaststellen. Het dier houdt z'n kop scheef, flappert met z'n oren of krabt eraan en piept soms van de pijn. De binnenkant van de oorschelp is rood en vies, kan onaangenaam ruiken en het oor kan lopen. Bij een middenoorontsteking kan het evenwichtsorgaan aangetast worden en dan zijn de klachten ernstiger. Het dier krijgt evenwichtsstoornissen, loopt kringetjes of valt zelfs om.
Bij ieder dier met een oorontsteking is een goed onderzoek van belang. De dierenarts zal moeten kijken of er sprake is van een besmetting met oormijt, een infectie van alleen de gehoorgang of dat er meer aan de hand is. Soms is aanvullend onderzoek nodig. Hierbij kunnen we denken aan een uitstrijkje of een kweek van het oorsmeer. Bij een langdurige oorontsteking kan het zelfs noodzakelijk zijn bijvoorbeeld een bloedonderzoek uit te voeren om achterliggende oorzaken op te sporen.
Behandeling
Bij oormijt kunt u met een parasitaire behandeling (pipetjes) goede resultaten boeken. Bij infecties met bacteriën zijn antibiotica-houdende oordruppels nodig. Bij gistinfecties moet het product ook een schimmeldodend middel bevatten. Soms combineren we deze druppels met een oorcleaner. Als de gehoorgang erg vies is spoelen we eerst de oren uit. Eventueel kunnen we bij dieren die veel last hebben een pijnstiller of jeuk een onderdrukkende injectie toedienen.
Bij een middenoorontsteking is een langdurige behandeling met antibiotica noodzakelijk.
Bij dieren met steeds terugkerende ontstekingen, die zelfs een dichtgewoekerde gehoorgang hebben gekregen, kunnen we operatief de gehele gehoorgang verwijderen. De problemen zijn dan definitief over. Uw dier zal minder goed horen, maar heeft daar weinig hinder van. Deze operatie is dan ook een laatste redmiddel bij hopeloze gevallen.
Voorkomen
Alle honden- en kattenrassen kunnen een oorontsteking krijgen. Bij honden is het wel zo dat sommige rassen er vaker last van hebben dan andere. Voorbeelden zijn Cocker Spaniëls en Golden Retrievers.
Oorzaken
Bij jonge dieren en bij katten die veel buiten komen zijn oormijten een belangrijke oorzaak voor oorontstekingen. Oormijten zijn kleine witte spinachtige insecten die leven van oorsmeer. Ze zijn zo klein dat ze met het blote oog moeilijk waar te nemen zijn. Ze kunnen ook hevige jeuk aan kop en hals geven, die soms ook na bestrijding van de mijten nog enkele weken aanhoudt. Hiernaast zijn er verschillende soorten bacteriën en gisten die ook graag in de gehoorgang willen leven en zo voor problemen zorgen.
Diagnose
Een oorontsteking laat zich makkelijk vaststellen. Het dier houdt z'n kop scheef, flappert met z'n oren of krabt eraan en piept soms van de pijn. De binnenkant van de oorschelp is rood en vies, kan onaangenaam ruiken en het oor kan lopen. Bij een middenoorontsteking kan het evenwichtsorgaan aangetast worden en dan zijn de klachten ernstiger. Het dier krijgt evenwichtsstoornissen, loopt kringetjes of valt zelfs om.
Bij ieder dier met een oorontsteking is een goed onderzoek van belang. De dierenarts zal moeten kijken of er sprake is van een besmetting met oormijt, een infectie van alleen de gehoorgang of dat er meer aan de hand is. Soms is aanvullend onderzoek nodig. Hierbij kunnen we denken aan een uitstrijkje of een kweek van het oorsmeer. Bij een langdurige oorontsteking kan het zelfs noodzakelijk zijn bijvoorbeeld een bloedonderzoek uit te voeren om achterliggende oorzaken op te sporen.
Behandeling
Bij oormijt kunt u met een parasitaire behandeling (pipetjes) goede resultaten boeken. Bij infecties met bacteriën zijn antibiotica-houdende oordruppels nodig. Bij gistinfecties moet het product ook een schimmeldodend middel bevatten. Soms combineren we deze druppels met een oorcleaner. Als de gehoorgang erg vies is spoelen we eerst de oren uit. Eventueel kunnen we bij dieren die veel last hebben een pijnstiller of jeuk een onderdrukkende injectie toedienen.
Bij een middenoorontsteking is een langdurige behandeling met antibiotica noodzakelijk.
Bij dieren met steeds terugkerende ontstekingen, die zelfs een dichtgewoekerde gehoorgang hebben gekregen, kunnen we operatief de gehele gehoorgang verwijderen. De problemen zijn dan definitief over. Uw dier zal minder goed horen, maar heeft daar weinig hinder van. Deze operatie is dan ook een laatste redmiddel bij hopeloze gevallen.
