Maagtorsies komen voornamelijk voor bij grote honden, zoals Duitse doggen, Duitse Herders, Duitse Staanders en andere grote rassen. Meestal begint het met een sterke uitzetting van de maag. Deze kan veroorzaakt worden door een combinatie van (te) veel eten, drinken of het inslikken van een grote hoeveelheid lucht of een maag-darmaandoening. Daardoor wordt het zwaartepunt van de maag verplaatst, met als gevolg dat hij makkelijk kan gaan draaien. De maag zit bij de meeste dieren namelijk alleen vast aan de slokdarm aan de voorzijde en aan de twaalfvingerige darm aan de achterzijde. Wanneer de maag een slag draait, wordt de slokdarm en de darm daardoor dichtgeknepen. Er kan dan niets meer de maag in of uit.
Diagnose
Bij een maagtorsie zijn de symptomen meestal al snel erg verontrustend. Doorgaans is de hond kort na het eten onrustig en misselijk. Hij voelt zich duidelijk niet prettig. Vaak probeert hij te braken, maar dat lukt niet erg en er komt hoogstens wat wit slijm uit. In een korte tijd zwelt de buik duidelijk op, vooral aan de linkerkant. Dat komt doordat het voedsel in de maag enigszins verteerd wordt, waarbij gassen vrijkomen die de maag nu echter niet kunnen verlaten. Wanneer je op de buik tikt met de vingers, hoor je een holle toon.
Behandeling
Als een hond een maagtorsie heeft, dient er razendsnel te worden ingegrepen. Om te beginnen wordt geprobeerd een slang, een maagsonde, in de maag te brengen. Als het meezit kunnen de gassen en vaak ook de rest van de maaginhoud door deze slang ontsnappen. De maag wordt daardoor kleiner en de kans bestaat dat hij weer in zijn normale positie terugdraait. Wanneer hij meer dan een halve slag gedraaid is, lukt het vaak niet meer om de slang erin te krijgen. De maagsonde loopt dan vast aan het eind van de slokdarm. In zo'n geval wordt geprobeerd dwars door de buikwand heen met een holle naald de maag aan te prikken. De gassen kunnen door de naald naar buiten en met een beetje geluk draait de maag zover terug dat het mogelijk wordt de maagsonde erin te brengen om de rest van de inhoud eruit te hevelen. Indien dit alles niet lukt, of indien het wel lukt, maar de maag daarna toch weer opzet, zit er niets anders op dan het operatief te proberen.
De bedoeling van de operatie is de maag leeg te maken en weer in zijn normale stand terug te draaien. Wanneer de maag leeg is wordt hij dichtgehecht, weer op zijn plaats gebracht en vastgehecht.
Wanneer de behandeling van de maagtorsie succesvol is, met of zonder operatie, wordt de hond nog enige dagen behandeld met medicijnen, waardoor het samentrekken van de maag gestimuleerd wordt. Verder mogen ze de eerste dag vrijwel niks te eten krijgen en daarna frequent kleine beetjes licht verteerbare brokken krijgen.
Preventie
Je kunt proberen het ontstaan van een maagtorsie te voorkomen door de hond in plaats van een of twee keer wat vaker op een dag te voeren. Bovendien is het verstandig niet direct na het eten met een hond te gaan wandelen of stoeien, want daardoor wordt het kantelen van de maag in de hand gewerkt. Een maagtorsie is altijd een spoedgeval.
Diagnose
Bij een maagtorsie zijn de symptomen meestal al snel erg verontrustend. Doorgaans is de hond kort na het eten onrustig en misselijk. Hij voelt zich duidelijk niet prettig. Vaak probeert hij te braken, maar dat lukt niet erg en er komt hoogstens wat wit slijm uit. In een korte tijd zwelt de buik duidelijk op, vooral aan de linkerkant. Dat komt doordat het voedsel in de maag enigszins verteerd wordt, waarbij gassen vrijkomen die de maag nu echter niet kunnen verlaten. Wanneer je op de buik tikt met de vingers, hoor je een holle toon.
Behandeling
Als een hond een maagtorsie heeft, dient er razendsnel te worden ingegrepen. Om te beginnen wordt geprobeerd een slang, een maagsonde, in de maag te brengen. Als het meezit kunnen de gassen en vaak ook de rest van de maaginhoud door deze slang ontsnappen. De maag wordt daardoor kleiner en de kans bestaat dat hij weer in zijn normale positie terugdraait. Wanneer hij meer dan een halve slag gedraaid is, lukt het vaak niet meer om de slang erin te krijgen. De maagsonde loopt dan vast aan het eind van de slokdarm. In zo'n geval wordt geprobeerd dwars door de buikwand heen met een holle naald de maag aan te prikken. De gassen kunnen door de naald naar buiten en met een beetje geluk draait de maag zover terug dat het mogelijk wordt de maagsonde erin te brengen om de rest van de inhoud eruit te hevelen. Indien dit alles niet lukt, of indien het wel lukt, maar de maag daarna toch weer opzet, zit er niets anders op dan het operatief te proberen.
De bedoeling van de operatie is de maag leeg te maken en weer in zijn normale stand terug te draaien. Wanneer de maag leeg is wordt hij dichtgehecht, weer op zijn plaats gebracht en vastgehecht.
Wanneer de behandeling van de maagtorsie succesvol is, met of zonder operatie, wordt de hond nog enige dagen behandeld met medicijnen, waardoor het samentrekken van de maag gestimuleerd wordt. Verder mogen ze de eerste dag vrijwel niks te eten krijgen en daarna frequent kleine beetjes licht verteerbare brokken krijgen.
Preventie
Je kunt proberen het ontstaan van een maagtorsie te voorkomen door de hond in plaats van een of twee keer wat vaker op een dag te voeren. Bovendien is het verstandig niet direct na het eten met een hond te gaan wandelen of stoeien, want daardoor wordt het kantelen van de maag in de hand gewerkt. Een maagtorsie is altijd een spoedgeval.
